UA Потьомкінські сходи

Czyt. Potʹomkinsʹki skhody

Schody, które dziś są jednymi z dziesięciu najpiękniejszych w Europie, nie mają oficjalnej nazwy. Wielu błędnie wierzy, że Schody Potiomkinowskie zawdzięczają swoją nazwę faworytowi Katarzyny II, Patiomkinie ale to nie jest prawda . Schody nazwano Potiomkinowskimi po premierze legendarnego filmu Siergieja Eisensteina „Pancernik Potiomkin”, którego słynna scena trwająca na schodach tylko 1 minutę i nie mająca nic wspólnego z prawdziwymi wydarzeniami historycznymi z 1905 roku, przeszła do historii kinematografii.

Schody Potiomkinowskie to schody bulwarowe prowadzące z centrum miasta do Morza Czarnego.  Obiekt architektoniczny w stylu klasycyzmu jest zabytkiem architektury pierwszej połowy XIX wieku i jedną z głównych atrakcji miasta. Z najwyższych stopni schodów otwiera się szeroka panorama portu morskiego,  i Zatoki Odeskiej. Schody Potiomkinowskie, zaprojektowane w 1825 r. przez architektów Awraama  Mielnikowa i Francesco Boffo  a wzniesione 15 lat później, zgodnie z planem ich twórców, miały połączyć błękit morza i nieba w Odesie, Według projektu schody liczyły dokładnie 200 stopni, i 10 przęseł i zostały zbudowana tak, aby podstawa schodów była znacznie szersza niż jej górna część  W wyniku zastosowania tego triku, patrząc na to arcydzieło architektury od góry do dołu, nie powstaje zwykła iluzja zwężenia, a jeśli patrzy się na schody od dołu, to wydaje się, że ich stopnie (miejsca podestów są niewidoczne) po prostu nieskończone. W wyniku rozwoju infrastruktury miejskiej pierwotny wygląd Schodów Potiomkinowskich musiał zostać nieco zmodyfikowany. Wyłaniająca się ulica Primorska „zjadła” kilka niższych stopni i obecnie schody liczą 192 stopnie schodów i w pobliżu punktu orientacyjnego Odesy, które po prostu zostały zasłonięte. Tak więc dzisiaj Schody Potiomkinowskie mają 192 stopnie.